ترس و اقدام در کوچینگ چیست؟ چرا این دو کلمه ترس و اقدام را با هم آوردیم؟ ما در دنیای کوچینگ، در فرایند تغییر، چه برای خودمان و چه برای دیگران، مهمترین موردی که برای حرکت به سمت آن احساس نیاز میکنیم، اقدام است. مهمترین دلیل بازدارنده نیز در دستیابی به آن (اقدام) میتواند ترس به گونه‌های متفاوت باشد. در نقطه مقابل، ممکن است توصیه‌ها، آموزش‌ها و راهکارهای انگیزشی را از اطراف دریافت میکنیم که چگونه با این ترسها مواجه شده و از آنها گذر کنیم.
مواجه با ترس و اقدام در کوچینگ
خیلی از آدمها معتقدند، ترس جزو لاینفک بسیاری از فعالیتها است و از آن اجتنابی نیست. اما در مقابل آنها نیز افرادی حضور دارند که عقیده دارند، درست است که ترس وجود دارد اما میتوان همزمان در کنار ترس به فعالیت مورد نظر ادامه داد.
در این مبحث قصد داریم بررسی کنیم که در حالت عمیق‌تر و کلی‌تر، در ذیل دنیای کوچینگ، این ترس برای ورودی‌ها یا فعالان این حوزه چه معنا داشته و چه راه حل‌‌هایی دارد. برای کوچینگ خصوصی مواجه با ترس و اقدام در کوچینگ موضوع بسیار مهمی است.
شفاف سازی ترس در کوچینگ
مبارزه با ترس و اقدام در کوچینگ چطور می تواند ما را به هدف برساند؟ اگر بخواهیم ترس را در قالبی کلی با ویژگی و پیامدهای ان معرفی کنیم:
فرض کنید مراجعی به شما رجوع کرده که برای شروع یا تغییر کسب و کارش دچار استرس و ترس شده است. اولین اقدام که در این شرایط باید انجام دهیم چیست؟ احتمالا اولین اقدام این میباشد که از او میخواهیم در خصوص ترسها از دیدگاه خودش، برای ما بیشتر توضیح دهد. دلیل این امر هم آن است که با جهان درونی و نگرش وی آشنا شویم تا دلیل ترس او مشخص گردد.
جالب است بدانید که ما علاوه بر اعضا و جوارح ظاهری، جوارحی نیز در روانمان داریم که احساسات یکی از آنها محسوب میگردد. هیچگاه حضور اعضاء ظاهری برایمان ناخوشایند نبوده و مورد قضاوت قرارشان نداده‌ایم. اما در خصوص اعضاء روانمان، همواره قضاوت کرده و برچسب خوب و بد بر روی آنها می‌چسبانیم.
بیشتر بدانید: کوچینگ رهبران سازمان
ترس در کوچینگ
در حالی که این اعضا نیز با هدفی در ما شکل گرفته و کمک میکنند در مسیر زندگی گام برداریم. ترس نیز جزو حالات هیجانی ماست که به علت پیشینه‌ی خطری که ممکن است تهدید کننده‌ی بقای من باشد، بیدار شده و به ما هشدار میدهد. حال واکنش ما در مقابل این اعضای روان چیست؟
قطعا گریز از آن و عدم علاقه‌مندی به آن خواهد بود. اما در واقعیت نباید به ترس با دیدگاه مشکل نگاه کرد، چرا که ترس به خودی خود، مشکل نیست، بلکه نشان دهنده‌ی مشکل و چالش پیش‌روی ما میباشد.
اولین موردی که در کوچینگ به عنوان کوچ آموزش میبینیم این است که خوب بشنویم و گوش شنوای خوبی باشیم. ترس هم لازم است شنیده شود و با آن گفتگوی کوچینگی و بی‌قضاوت کنیم. قطعا حرف حساب ترس من این است که در حال ورود به موقعیتی هستیم که برایمان ناآشنا است.
حواست را جمع کن چرا که ممکن است بقای تو مورد تهدید قرار بگیرد. ترس به محض پاسخگویی و تدبیر اندیشیدن، از ما جدا خواهد شد چون رسالت خود را به انجام رسانده است.
ترس حس بنیادی فطری انسان
پس ترس به عنوان بنیاد‌ترین احساسات فطری ما، به شخصه عامل ایجاد مشکل نیست، بلکه ترس نشان دهنده‌ی مشکلی خواهد بود که قرار است با آن مواجه گردیم.
احساسات علاوه بر کمک، قطب‌نمای زندگی ما نیز هستند که نه تنها من را از افتادن نجات میدهد بلکه مسیر درست را نیز نشان خواهد داد. تمام این در صورتی ممکن خواهد شد که به درستی حلاجی و شفاف‌سازی گردند. پس به جای دیدگاه واکنشی به احساسات، به آنها پاسخ دهید تا گرفتار جنگ با آنها نشوید.
وظیفه کوچ در مقابله با ترس مراجع
در محیط کسب و کار، مراجع دارای دایره‌ی امنی میباشد که به دلیل ترس‌هایش در آن باقی مانده است. به عنوان کوچ وظیفه‌ی ما این نیست که به او بیاموزیم به بیرون از دایره بپرد. بلکه باید به مراجع کمک کنیم که قدم به قدم، با استمرار و ارامش دایره‌ی امن خود را بزرگتر کند. در این شرایط نیاز نیست مراجع را با ترس ورود به دنیایی ناشناخته روبه رو کنیم، فقط او را به دنیای میرسانیم که در عین جدید بودن، شناخته شده است.
نکته: شاید واژه‌ی هراس را هم تا اکنون بارها شنیده‌اید که در واقع ترسی توهمی است. تفاوت این دو این میباشد که ترسها در دایره امن به وجود نمی‌آیند اما هراس در دایره امن نیز میتواند ایجاد گردد.
بزرگترین موانع از جنس ترس کوچ‌ها برای ورود حرفه‌ای به دنیای کوچینگ چیست؟ چگونه میتوان با شفاف‌سازی پیغامی که از ترس‌شان دریافت میکنند، دایره امن خود را گسترده‌تر کنند؟
هر فردی میتواند جنس‌هایی متفاوتی از ترس داشته باشد اما در حالت کلی، برای همه‌ی ما یک ترس محدودکننده وجود دارد، و آن ترس از شکست است.
زمان مواجهه با ترس از شکست، دو اتفاقی که در حال انجام است
- ترس از ناشناخته به عنوان موقعیت جدید
- ترس از بقا یا نظر دیگران
هنگامی که این ترس شنیده شود، قطعا خواهد گفت که سرعتت را تنظیم کن، قوی‌تر شو و در نهایت انجام بده.
اگر بعد طراحی و اقدام مناسب، ترس از بین برود که هیچ، در غیر این صورت به آن عنوان هراس (عادت و مداومت به ترس) داده میشود.
پیشنهاد و راهکار مقابله با ترس در کوچینگ
مورد اول اقدامک
در هر پیشامدی مانع مهمتر از اقدام است چرا که مانع‌ها باعث میشوند ما از مسیر انصراف دهیم. موانع می‌توانند انگیزه‌ی ما را تحت تاثیر قرار دهند و ما را از ادامه راه بازدارند. یادمان باشد موانع همیشه هستند بنابر این بهتر است یاد بگیریم اقدامک مناسب طراحی کنیم.
مورد دوم استمرار استمرار استمرار
گاهی ما اقدامک موثر در جهت مقابله با ترس را شناسایی و به انجام میرسانیم، اما پس از مدتی از نتیجه‌ی آن ناامید شده و پیگیری آن را متوقف میکنیم. طبیعتاً هیچ اتفاق جدید و کارسازی در پی این اقدام ما ایجاد نخواهد شد.
استمرار مهمترین پارامتری است که باید در کنار اقدامات ما در مواجهه با ترس وجود داشته باشد. نتایج ممکن است کوتاه‌مدت یا بلند‌مدت کسب شوند پس پس از گذشت مدتی و عدم نتیجه‌گیری نباید رها شوند.
اگر به کوچینگ ایمان داشته باشید، مدل و منش شما به گونه‌ای تغییر خواهد کرد که در هر شرایطی دیگران با شما همراه خواهند شد.
مورد بعدی شناخت است که دو زیر مجموعه دارد:
- شناخت از خودم
شناخت از خودمان یعنی شناخت از توانمندی‌مان، به رسمیت شناختن تجربه‌های قبلی، استعداد، آنچه ما را قوی کرده، ویژگیها و الگوهای رفتاری- شخصیتی ما.
شناخت از کوچینگ
شاید بسیاری از کوچ‌ها باشند که هنوز خودشان و کوچینگ را نمی‌شناسند و در آن عمیق نشده‌اند. قائدتا با شناخت کوچینگ و پیوند آن با شناخت از خود، میتوانید با وجود ترسها، دایره امن خودتان را تا جایی که نیاز دارید وسعت دهید.
کلیک کنید و راجع به کوچینگ عمیق تر بیشتر بدانید.